24Mediation zet overwegend narratieve mediation in bij persoonlijke- en zakelijke conflicten. Narratieve mediation ziet een conflict niet zozeer als een botsing van standpunten of belangen (zoals de probleemoplossende mediation) maar eerder als een botsing van verschillende constructies van de werkelijkheid. Iedere partij heeft als het ware zijn eigen werkelijkheid gecreëerd; een objectieve werkelijkheid bestaat niet.

Mensen construeren hun eigen werkelijkheid in het onderlinge contact. De wetenschap dat een verhaal maar één mogelijke constructie van de werkelijkheid is en dat er dus ook een andere constructie mogelijk is, biedt mediators mogelijkheden. In een mediation vertellen de betrokkenen ieder hun verhaal. Die verhalen verschillen, maar bij elkaar opgeteld ontstaat bijna altijd een verhaal van wantrouwen en onbegrip.

Volgens de narratieve mediation is er echter altijd een ander verhaal. Een verhaal dat niet verteld wordt of waarvan slechts flarden in het dominante conflictverhaal opduiken. Partijen lijken vergeten te zijn dat er vaak wel een tijd is geweest waar sprake was van enig begrip, dat er ook momenten zijn geweest dat er wel vertrouwen in elkaar was. De mediator tracht zulke onvertelde elementen naar boven te halen en verzamelt op die manier bouwstenen voor het andere, het alternatieve verhaal.

Op deze wijze wordt er een nieuw verhaal geconstrueerd waarin het conflict ophoudt invloed uit te oefenen op de situatie. In het mediationproces zoekt de mediator actief naar nieuwe betekenissen, nieuwe verhaalelementen. De mediator is sturend in de richting van het nieuwe verhaal. De mediator zal meehelpen de schuld van het conflict buiten de partijen te leggen.